ای که در رنج و عذابی ! تو آنگاه رستگاری که با ذات و هویت خویش یکی شوی ♦ آموختن تنها سرمایه ای است که ستمکاران نمی توانند به یغما ببرند ♦ مردم ! هشدار ! که زیبایی زندگانی ست ، آن زمان که پرده گشاید و چهره برنماید .
♦ ای که در رنج و عذابی ! تو آنگاه رستگاری که با ذات و هویت خویش یکی شوی ♦ آموختن تنها سرمایه ای است که ستمکاران نمی توانند به یغما ببرند ♦ مردم ! هشدار ! که زیبایی زندگانی ست ، آن زمان که پرده گشاید و چهره برنماید . ♦ رابطه قلبی دو دوست نیاز به بیان الفاظ و عبارات ندارد ♦ هشدار ! تنها به عزم نیاز اگر به معبد درون شوید ، هرگز هیچ نیابید ♦ اگر بکوشی و در پی نصیبی حتی برای خود باشی بدان که صالحی ♦ معرفت زمانی تکامل می یابد که کار و کوشش با آن همراه باشد ♦ بجاست دوستی بخواهی که به روزهایت تلاش و به شبهایت آرامش بخشد ♦ شادمانی اسطوره ایست که در جستجویش هستیم ♦ آرامش گهواره ای ست بر دامن خاک و سنگ پله هایی به جانب افلاک ♦ از ابرانسان است که انسان های برتر دلگرمی و شجاعت می گیرند ♦ عشق هنگامی که شما را می پرورد شاخ و برگ فاسد شده را هرس می کند ♦ به رویاها ایمان بیاورید که دروازه های ابدیت اند ♦ انسان فـرزانه با مشعـل دانش و حکمت، پیش رفته و راه بشریت را روشن می سازد ♦ ایمان از کردار جدا نیست و عمل از پندار ♦ زجر کشیده ! تو آنگاه به کمال رسیده ای که بیداری در خطاب و سخن گفتنت جلوه کند ♦ چه زیباست هنگامی که در اوج نشاط و بی نیازی هستی دست به دعا برداری ♦ رنجدیده ! اگر بکوشی تا چیزی از مال خویش را به مردم بذل کنی بی تردید رستگاری ♦ هنگامی که در سکوت شب گوش فرا دهی خواهی شنید که کوهها و دریاها و جنگلها با خود کم بینی و هراس خاصی نیایش می کنند ♦ چون عاشقی آمد، سزاوار نباشد این گفتار که : خدا در قلب من است ، شایسته تر آن که گفته آید : من در قلب خداوندم. ♦ اندوه و نشاط همواره دوشادوش هم سفر کنند و در آن هنگام که یکی بر سفره ی شما نشسته است ، دیگری در رختخوابتان آرمیده باشد.شما پیوسته چون ترازویید بی تکلیف در میانه اندوه و نشاط |