چون کسی را شغل دهی، نیک بنگر و شغل به سزاوار مرد ده، تا زبان طاعنان بر تو گشاده نشود و خلل اندر شغل تو پدید نیاید، که اگر وی را کاری فرمایی که نداند، به هیچ حال نگوید که ندانم، همی کند از بهر منافع خویش را، ولکن آن شغل با فساد باشد. پس کار به کاردان سپار تا از دردسر رسته باشی.فرازی از قابوسنامه