نسخه قابل چاپ

ورزش مفید

در میان هر سه نفری که بعدازظهرها برای ورزش به پارک می روند، یک نفر از آنها تلاش می کند تا با انجام ورزش های سخت خود را به وزن ایده آل برساند. ولی آیا واقعاً چنین ورزش هایی می تواند فرد را در دستیابی به تناسب اندام کمک کند؟ اگر ورزش های سخت می تواند فرد را به وضعیت مطلوب بدنی برساند، پس چرا بسیاری از افراد از این شکایت دارند که پس از دویدن طولانی و عرق کردن حسابی دوباره فردا صبح سر وزن اولیه مان هستیم و انگار نه انگار که روز قبل دو کیلومتر دویدیم.در انجام فعالیت های ورزشی توجه به میزان ساعت و شدت ورزش از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این طرز تفکر که برای لاغر شدن باید چنان ورزش کرد که عرق از تمام نقاط بدنمان سرازیر شود یک باور قدیمی و غلط است که در بسیاری از موارد دیده شده نه تنها فرد را به وزن دلخواه نمی رساند که گاه منجر به افزایش دو برابر وزن می شود! گرچه افزایش فعالیت بدنی سبب افزایش دفع انرژی شده و با ایجاد تغییر منفی در تعادل انرژی نقش بسزایی در رسیدن به وزن ایده آل دارد ولی انجام فعالیت هایی که بسیار هلاکت بار هستند بسیار دیده شده که نتیجه معکوس خواهد داشت.
میزان کالری که در یک مایل پیاده روی (هر مایل معادل ۱۶۰۹ متر است) سوزانده می شود درست برابر همان قدر کالری است که در هنگام دویدن می سوزد. با این تفاوت که پس از دویدن بدن انرژی مفید خود را از دست می دهد ضمن اینکه کربوهیدرات سوخته می شود نه چربی. در انجام ورزشی هایی که از شدت بالا برخوردارند نظیر دویدن و پیاده روی تند ذخایر چربی از بین نمی رود، بلکه کربوهیدرات ها که به صورت گلوکز در بافت ها و گلیکوژن در کبد یافت می شود در همان فاز سریع فعالیت فیزیکی سوخته می شود. در انجام ورزش های سنگین با شدت بسیار متابولیسم هوازی سلول ها به دلیل کمبود خون رسانی و یا اکسیژن رسانی ریوی و خونی به بی هوازی تبدیل شده و همراه با تولید لاکتات در بدن منجر به خستگی و گرفتگی (کرامپ) عضلانی می شود. در این حالت شخص بسیار بی حال و گرسنه شده و تمایل بیشتری به خوردن غذا از خود نشان می دهد.
اگر هم چنین نکند با خوردن وعده های معمولی غذایی خواهد توانست همان مقدار قند از دست رفته را به بدن برگرداند. چه بسا که این مقدار پس از برگشت از پیاده روی تند دو برابر بیشتر از گذشته باشد.
بر طبق توصیه کالج آمریکا ورزشی مناسب است که شدت آن بر حسب ضربان قلب ماکزیمم باشد. (به عبارت دیگر آرام و پیوسته صورت گیرد) شدت ورزش از کم کردن سن فرد از عدد ۲۲۰ به دست می آید. اگر شما ۴۰ساله هستید، ماکزیمم ضربان قلب تان ۱۸۰ است. بدیهی است که با انجام ورزش در چنین حد ماکزیممی سریعاً خسته می شوید. کالج فوق توصیه می کند ورزش باید بین ۶۰ تا ۹۰ درصد ماکزیمم ضربان قلب انجام شود. بنابراین این فرد ۴۰ ساله باید ورزش را با شدتی بین ۱۰۸ (۶۰/۰ ضربدر ۱۸۰) و ۱۶۲ (۹۰/۰ ضربدر ۱۸۰) در دقیقه انجام دهد. این درصد برای افراد غیرورزشکار بین ۶۰ تا ۷۵ درصد است. البته فراموش نکنید که این مطلب تنها در افراد سالم صدق می کند. در صورت ابتلا به هرگونه بیماری عروق کرنر ابتدا با پزشک تان مشورت کنید.
این نکته را هم از یاد نبرید که فعالیت بدنی به عنوان تنها ابزار کاهش وزن تنها دو تا سه درصد موجب کاهش وزن می شود. توصیه می شود برای رسیدن به وزن ایده آل از ترکیب رژیم غذایی و ورزش بهره بگیرید. تحقیقات جدید نشان می دهد افزایش دفع انرژی از طریق فعالیت بدنی در بهبود توزیع چربی در بدن و کاهش نسبت دور کمر به دور لگن نقش سودمندی دارد.
ابتدا از ورزش های سبک مثل پیاده روی با سرعت کم یا شنای آرام شروع کنید و به تدریج بر شدت فعالیت انتخابی تان بیفزایید.
تنها به پیاده روی و دویدن اکتفا نکنید ورزش های زیادی وجود دارد که با انجام آنها می توانید از شر کالری‌های اضافی خلاص شوید. جدول زیر مقدار کالری را که در حین انجام فعالیت های جسمانی مختلف سوخته می شود نشان می دهد.

بهاره مهرنژاد

روزنامه شرق