متامفتامین(شیشه)

شیشه(متامفتامین)

متامفتامین یک ماده محرک بسیار اعتیادآور است که سیستم اعصاب مرکزی یعنی مغز و نخاع را شدیداً متأثر می کند. متامفتامین را می توان به طرق مختلف مصرف کرد. شکل تدخینی(دود کردنی) آن را شیشه(Glass) میگویند. شکل ظاهری آن به صورت پودر سفید و شفافی است که بو ندارد و مزه ان تلخ است و به سادگی در آب یا مشروبات الکلی حل می شود


شیشه(متامفتامین)

متامفتامین یک ماده محرک بسیار اعتیادآور است که سیستم اعصاب مرکزی یعنی مغز و نخاع را شدیداً متأثر می کند. متامفتامین را می توان به طرق مختلف مصرف کرد. شکل تدخینی(دود کردنی) آن را شیشه(Glass) میگویند. شکل ظاهری آن به صورت پودر سفید و شفافی است که بو ندارد و مزه ان تلخ است و به سادگی در آب یا مشروبات الکلی حل می شود. به لحاظ شیمیایی، ساختار آن شباهت بسیاری به آمفتامین دارد اما تاثیرات آن بر سیستم اعصاب مرکزی بسیار قوی تر است. همانندآمفتامین باعث افزایش فعالیت و تحریک، کاهش اشتها و احساس شادابی می شود. آثار این ماده بین 6 تا 8 ساعت طول می کشد. بعد از سرخوشی شدید اولیه( Rush)، حالت تحریک پذیری پیش می آید که در برخی افراد می توان منجر به رفتارهای پرخاشگرانه شود.

متامفتامین چگونه مصرف می شود؟

متامفتامین به شکل تدخینی، کشیدن در بینی، خوراکی و تزریقی مصرف می شود. این ماده می تواند باعث تغییرات خلقی شود کهالبته به روش مصرف بستگی دارد. بلافاصله پس از دود کردن یا تزریق آن در رگ، افرادمصرف کننده حالت سرخوشی و نشئگی شدیدی را برای چند دقیقه تجربه می کنند که به اعتقاد آنان حالت بسیار لذت بخشی است. کشیدن در بینی یا خوردن آن سبب حالت سرخوشی خفیف تری می شود. حالات روانی ناشی از کشیدن در بینی 3 تا 5 دقیقه طول می انجامدولی مصرف خوراکی آن حالات روانی ای ایجاد می کند که 15 تا 20 دقیقه طول می کشد. همانند سایر محرکها، متامفتامین به صورت دوره های متوالی زیاده روی و قطع مصرف،استفاده می شود. از آنجا که حالت " تحمل" در برابر تاثیرات متامفتامین ظرف چنددقیقه به وجود می آید- یعنی آنکه آثار خوشایند آن قبل از آن که غلظت ماده در خون کاهش یابد از بین می رود- فرد مصرف کننده سعی می کند تا با مصرف مکرر و در فواصل کوتاه خود را در حالت " سرحالی" (High) نگه دارد.

آثار کوتاه مدت مصرف متامفتامین چیست؟

از آنجا که این ماده یک محرک بسیار قوی است حتی مصرف مقادیر کم آن می تواند سبب حالت بیدار ماندن(بی خوابی)، افزایش فعالیت و کاهش اشتهاشود. حالت کوتاه و شدیدی از سرخوشی عمیق به دنبال تدخین یا تزریق این ماده به وجودمی آید، اما مصرف آن به صورت خوراکی یا کشیدن در بینی حالت خوشی بلند مدتی را بهوجود می آورد که ممکن است تا نیمی از روز ادامه یابد. اما باید بدانید که هر دووضعیت(سرخوشی کوتاه مدت و سرخوشی طولانی)، ناشی از رها شدن و افزایش بسیار زیاد یکماده شیمیایی و انتقال دهنده امواج عصبی در مغز است که دوپامین نام دارد.

به طور خلاصه آثار کوتاه مدت مصرف این ماده عبارتند از:

1- افزایش دامنه توجه وکاهش خستگی2- افزایش فعالیت3- کاهش اشتها4- سرخوشی ونشئگی5- تنفس تند6- افزایش شدید دمای بدن7- پرحرفی8- افزایش انرژی9- تهوع و استفراغ10- خشمگین شدن11- اضطراب و تنش12- اختلال قضاوت13- تند شدن، کند شدن یا بی نظمی ضربان قلب14- ضعف عضلانی15- تشنج16- کاهش یاافزایش فشار خون

آثار بلند مدت مصرف متامفتامین چیست؟

اولین اثر بلندمدت مصرف مفتامین، وابستگی و اعیتاد است به گونه ای که فرد مصرف کننده اجباری درونیرا برای مصرف مکرر متامفتامین در خود احساس می کند که می تواند همراه با تغییراتیدر اعمال مغز و نیز بافت مولکولی آن باشد. علاوه بر وابستگی، سایر عوارض بلند مدتمصرف متامفتامین شامل رفتار پرخاشگرانه،اضطراب،اغتشاش و آشفتگی ذهنی و بی خوابی است. علاوه بر این فرد مصرف کننده ممکن است رفتارهایی حاکی از جنون(روان پریشی) ازخود نشان دهد نظیر سوء ظن و بدگمانی شدیدع توهمات شنوایی، بی نظمی و اختلال در خلقو بروز توهم(برای مثال احساس حرکت حشرات بر روی پوست). بدگمانی و سوءظن فرد مصرف کننده در مواقعی می تواند منجر به اقدام به قتل و یا اقدام به خودکشی شود.

مصرف بلند مدت آن می تواند باعث ایجاد حالت" تحمل" شود یعنی آن که دردیگر حالات سرخوشی با مقادیر کم ماده به وجود نمی آیند و فرد مصرف کننده برای دستیابی مجدد به آن حالات و یا تشدید آنها، مقادیر مصرف ماده را افزایش می دهد و یا آنکه دفعات مصرف را اضافه می کند و در نهایت آن که ممکن است روش مصرف را تغییر دهد. در ادامه آثار بلند مدت مصرف متا مفتامین ذکر شده اند:

1- وابستگی و حالت جنون( روان پریشی) ناشی از اعتیاد با علائم زیر: - سوء ظن وبدگمانی- - توهم- بی نظمی و اختلال خلق- فعالیت های حرکتیبیش از انداره و تکراری2- سکته مغزی3- کاهش وزن

قطع مصرف متامفتامین در یک فرد وابسته به آن، عوارض و نشانه های خاصی را به وجود می آورد کهعبارتند از: افسردگی، اضطراب، خستگی، سوء ظن، پرخاشگری و اشتیاق شدید برای مصرف مجدد ماده.

عوارض جسمی ناشی از مصرف متامفتامین چیست؟

مصرف این ماده می تواند سبب مشکلات متعددی شود که عبارتند از افزایش ضربان قلب، ضربان نامنظم قلب،افزایش فشار خون و صدمه دیدن رگ های مغزی ناشی از سکته مغزی، افزایش دمای بدن وتشنج با مصرف مقادیر زیاد این ماده به وجود می آید که اگر بلا فاصله درمان نشود میتواند منجر به مرگ شود.

مصرف بلند مدت و مزمن متامفتامین باعث تورم  پرده  محافظ قلب می شود و در بین کسانی که آن را تزریق می کنند سبب آسیب رگ های خونی وآبسه پوست می گردد. مصرف کنندگان این ماده در مواردی نیز دار دوره هایی ازپرخاشگری، اغتشاش فکری و بی خوابی می شوند. آنهایی نیز که به این ماده وابسته میشوند دچار اختلالات جدی در روابط اجتماعی و شغلی خود می گردند. علایم جنون و روانپریشی در مواردی حتی پس از ماهها یا سالها عدم مصرف این ماده ادامه پیدا کرده است. تحقیقات نشان می دهد ه مصرف این ماده در دوران بارداری سبب مشکلات جنینی، افزایشاحتمال زایمان زودرس و تغییر در الگوهای رفتاری دوران نوزادی، نظیر رفلکس های غیرعادی و تحریک پذیری بیش از حد می شود. ر عین حال مصرف این ماده در دوران بارداری سبب بد شکلی و تغییر شکل اندام ها در جنین می گردد.

ارتباط مصرف متامفتامین با ایدز و هپاتیتB وC

افزایش احتمال ابتلا به ویروسHIV و هپاتیتB وC ازپی آمدهای افزایش مصرف متامفتامین است خصوصا در آنهایی که متامفتامین را تزریق میکنند و یا از سرنگ مشترک استفاده می کنند. تحقیقات نشان میدهد که مصرف متامفتامین وسایر موارد محرک در کوتاه مدت بر عکس مصرف تریاک سبب افزایش میل جنسی می شود ولی تداوم مصرف آن سبب کاهش میل جنسی به ویژه در مردان می شود. در عین حال مصرف اینماده و نیز رفتارهای جنسی پرخطر احتمال ابتلا به ویروسHIV و بیماری ایدز را افزایش
می دهد.

چه نوع درمان هایی برای مصرف کنندگان این ماده موثر است؟

درحال حاضر موثرترین درمان برای معتادان به متامفتامین، درمان شناختی/رفتاری است. دراین روش هدف آن است که به بیماری کمک شود تا به اصلاح نحوه تفکر، انتظارات ورفتارهای خود بپردازد و در عین حال مهارتهای مقابله با فشار روانی در زندگی را درخود تقویت کند. اگر چه درمان دارویی اختصاص برای اعتیاد به متامفتامین وجود ندارد،ولی استفاده از داروهای ضد افسردگی در درمان علایم افسردگی افرادی که اخیراً مصرف این ماده را کنار گذاشته اند، مفید است. مسمومیت حاد ناشی از مصرف این ماده به مغزهیجان زندگی شدید و احساس وحشت را می توان با قرار دادن فرد در محیط آرام و استفادهاز داروهای ضد اضطراب کنترل کرد. در مواردی نیز که در فرد علایم جنون و روان پریشیمشاهده می گردد، استفاده از داروهای ضد جنون توصیه می گردد. 

سایت دانشگاه علوم پزشکی مشهد