اضطراب را می‌توان ترس مبهم، ترس ناشی از ناامنی و نگرانی از رفتار خود تعریف کرد.
البته مفهوم و معانی گسترده‌تری نیز دارد از جمله:
▪ ترسی که دراثر به خطر افتادن یکی از روش‌های اصولی انسان در زندگی حاصل می‌شود.
| اضطراب را می‌توان ترس مبهم، ترس ناشی از ناامنی و نگرانی از رفتار خود تعریف کرد. البته مفهوم و معانی گسترده‌تری نیز دارد از جمله: ▪ ترسی که دراثر به خطر افتادن یکی از روش‌های اصولی انسان در زندگی حاصل می‌شود. ▪ واکنش در خطری که وجود ندارد و عقلا موهوم است. ▪ حالت فشار، تشویش و نگرانی‌ای که علت آن نامعلوم است. ▪ یک حالت عاطفی که در آن عوامل مبهمی از ترس ناشی از پیش‌بینی حوادث نامطبوع وجود دارد. ▪ احساس ناگوار و هیجانی در برابر خطری احتمالی و نزدیک در راه وصول به هدف. ▪ یک ناراحتی دردناک ذهنی ناشی از پیش‌بینی‌ای در مورد یک تهدید یا یک واقعه ناخوش در آینده. ▪ دلهره‌ای مداوم و مزمن از چیزی که شناخته شده و قابل تغییر نیست و برای فرد پدیدآمده و یا در حال پدیدآمدن است. سازمان بهداشت جهانی هم در تعریف اضطراب می‌گوید: مجموعه‌ای از تظاهرات عضوی و روانی که نتوان آن را به خط مشخصی نسبت داد. حالتی است ناراحت‌کننده که در آن آدمی منتظر وقوع حادثه‌ای است ولی حادثه ظهور نمی‌کند و این انتظار او را تا دم مرگ می‌کشاند. ● انواع اضطراب کدامند؟ ۱) اضطراب ناشی از مخاطرات واقعی و تهدیدکننده. ۲) اضطراب ناشی از تعارض‌های درونی امیال و غرائز که اغلب به صورت عصبی است. ۳) اضطراب اخلاقی ناشی از احساس شرم و گناه ناشی از وجدان. ● چگونه مراقب باشیم که ترس و اضطراب بر ما چیره نشوند. ▪ مراقب افکارمان باشیم، چون افکار، ترس را می‌سازد. ▪ مراقب اعمالمان باشیم تا زمینه بروز اضطراب را فراهم نکنیم. مریم حیدری |
| همشهری آنلاین |