از دیرباز، کف دست باز نشانه حقیقت، صداقت، بیعت و تسلیم بوده است. بسیاری از سوگندها با قرار دادن کف دست بر روی قلب صورت می‌گیرد و زمانی که شخصی در حال ادای شهادت در دادگاه است، کف دست خود را نمایان می‌کند؛ کتاب مقدس را در دست چپ می‌گیرد و کف دست راست را برای مشاهده حضار، بالا می‌برد.
در برخوردهای روزمره، مردم از دو حالت اساسی کف دست استفاده می‌کنند. در حالت اول، کف دست رو به بالا، علامت گدایی برای پول یا غذاست. در حالت دوم، کف دست رو به پایین قرار می‌گیرد، انگار چیزی را پایین نگه داشته یا از بالا آمدنش ممانعت می‌کند.

از دیرباز، کف دست باز نشانه حقیقت، صداقت، بیعت و تسلیم بوده است. بسیاری از سوگندها با قرار دادن کف دست بر روی قلب صورت می‌گیرد و زمانی که شخصی در حال ادای شهادت در دادگاه است، کف دست خود را نمایان می‌کند؛ کتاب مقدس را در دست چپ می‌گیرد و کف دست راست را برای مشاهده حضار، بالا می‌برد.
در برخوردهای روزمره، مردم از دو حالت اساسی کف دست استفاده می‌کنند. در حالت اول، کف دست رو به بالا، علامت گدایی برای پول یا غذاست. در حالت دوم، کف دست رو به پایین قرار می‌گیرد، انگار چیزی را پایین نگه داشته یا از بالا آمدنش ممانعت می‌کند.
یکی از معتبرترین روش‌ها در تشخیص اینکه شخص صادق و شریف است یا خیر، مشاهده حالات کف دست است. همان‌طور که یک سگ برای اظهار تسلیم و سلطه‌پذیری، گردن خود را جلو می‌آورد، انسان هم از کف دست‌هایش برای اظهار همین رفتار یا احساس استفاده می‌کند. به عنوان مثال، زمانی که شخصی می‌خواهد کاملاً صادق و رک باشد، یک یا هر دو کف دست خود را در برابر طرف مقابل نمایان می‌کند و احتمالاً می‌گوید، «بگذار کاملاً رک باشم» زمانی که شخصی رفتاری صادقانه در پیش می‌گیرد و یا شروع به گفتن حقیقت می‌کند کف دست‌هایش یا بخشی از آنها را برای طرف مقابل نمایان می‌کند. همانند اکثر حرکات بدن، این حرکت کاملاً ناآگاهانه انجام می‌شود، و بدین ترتیب شما را متوجه صداقت شخص دیگر می‌کند. کودک هنگام دروغ‌گویی یا پنهان کردن یک چیز، کف دست‌هایش‌ را در پشت خود قایم می‌کند. همچنین، شوهری که می‌خواهد به همسر خود دروغ بگوید، دست‌هایش را در جیب خود می‌گذارد یا دست به سینه می‌شود و این حرکت، همسر وی را متوجه کتمان حقیقت می‌کند.
اغلب به فروشنده‌ها می‌آموزند، چنانچه مشتری دلیلی برای نخریدن محصول آنها ارائه می‌کند، به کف دست‌هایش نگاه کنند، زیرا دلایل معتبر فقط با کف دست‌های نمایان، همراه است.
استفاده عمدی از کف دست برای فریب دادن
این سئوال شاید به ذهن خواننده برسد که «اگر کف دست‌هایم به هنگام دروغ‌گویی نمایان باشد، مردم گفته مرا باور خواهند کرد؟» پاسخ به این سئوال آری و خیر است. اگر یک دروغ آشکارا با کف دست‌های نمایان همراه کنید، شاید برای شنوندگان خود ریاکار به نظر برسید، زیرا خیلی دیگر از حرکاتی که باید به هنگام صداقت نمایان باشند، وجود ندارند و حرکات منفی که هنگام دروغ‌گویی استفاده می‌شوند، با کف دست‌های باز متناقض است.

قدرت کف دست
یکی از اشارات غیرکلامی که کمترین توجه را به خود معطوف داشته، اما بیشترین قدرت را دارد، توسط کف دست انسان ارائه می‌شود؛ و زمانی که به نحو صحیح مورد استفاده قرار گیرد توشه‌ای از اقتدار برای استفاده کننده‌اش فراهم می‌کند و قدرت صدور فرمان سکوت به دیگران را می‌دهد.
در حرکات کف دست، سه حالت اصلی وجود دارد: کف دست رو به بالا، کف دست رو به پایین و کف دست بسته با یک انگشت به حالت اشاره. تفاوت بین این سه حالت، با مثال مشخص می‌شود: فرض کنیم که از شخصی درخواست می‌کنید که جعبه‌ای را بلند کند و به نقطه دیگری در همان اتاق حمل کند. فرض را بر این می‌گذاریم که شما از یک نوع آهنگ صدا، کلمات و حالت چهره استفاده می‌کنید و فقط حالت کف دست‌های خود را تغییر می‌دهید. حالت کف دست رو به بالا به عنوان یک حرکت غیر تهدید‌آمیز و سلطه‌پذیر استفاده می‌شود که یادآور التماس گدای خیابانی است. شخصی که از او درخواست حرکت دادن جعبه شده است، احساس نمی‌کند که درخواست همراه با فشار است و در یک وضعیت معمولی مافوق یا زیردست، از این درخواست احساس تهدیدشدگی نمی‌کند. زمانی که کف دست برگشته، به سمت پایین است، بلافاصله اقتدار را تداعی می‌کند. شخصی که از او چنین درخواستی شده، احساس می‌کند که برداشتن جعبه یک فرمان است و شاید نسبت به شما احساس دشمنی بکند، که این به نوع ارتباط شما با او بستگی دارد.
زمانی که دو شخص سلطه‌گر با یکدیگر دست می‌دهند، یک مبارزه نمادین روی می‌دهد؛ در حالی که هر یک سعی می‌کنند کف دست دیگری را به حالت تسلیم برگردانند، کف دست هر دو، در یک حالت عمودی قرار می‌گیرد و هر دو در یک حالت عمودی قرار می‌گیرند و هر یک حس احترام و تفاهم را به دیگری انتقال می‌دهد.
به عنوان مثال، اگر شخصی که از او این درخواست را نموده‌اید، همکار هم‌تراز شماست، می‌تواند درخواست شما را که با کف دست روبه پایین همراه بوده رد کند؛ اگر کف دست شما به سمت بالا باشد، تمایل بیشتری به پذیرفتن درخواست شما نشان می‌دهد. اگر شخصی که این درخواست از او می‌شود، زیردست شما باشد، این حرکت قابل قبول است. زیرا شما اقتدار لازم برای استفاده از آن را دارید.
استفاده از انگشت اشاره یکی از ناراحت‌کننده‌ترین اشاراتی است که یک شخص می‌تواند در حین صحبت کردن به کار ببرد، به‌خصوص موقعی که همراه با کلمات سخنگو ضربه بزند. اگر شما عادت به این کار دارید، توجه خود را به حرکات کف دست رو به پایین و بالا معطوف نمایید. به زودی درمی‌یابید که رفتار راحت‌تری توسط شما ایجاد می‌شود و اثر مثبت‌تری بر دیگران می‌گذارید.

مصافحه (دست‌دادن)
مصافحه، یادگاری از زمان انسان غارنشین است. هر زمانی که انسان‌های غارنشین با هم ملاقات می‌کردند، دست‌های خود را به هوا می‌بردند و کف دست را نمایان می‌کردند تا مشخص شود که هیچ‌گونه سلاحی در دست ندارند یا پنهان نکرده‌اند. با گذشت قرن‌ها، حرکت «کف دست در هوا» اصلاح شد و به کف دست روی قلب و انواع دیگر حرکات تغییر یافت. نوع امروزی این رسم قدیمی برای ادای احترام، قفل کردن کف دست‌ها درهم و دست دادن است که در اغلب کشورهای انگلیسی‌زبان، به هنگام شروع ملاقات و نیز خاتمه آن، اجرا می‌شود. دست‌ها معمولاً بین پنج تا هفت بار حرکت داده می‌شوند.

دست دادن سلطه‌پذیر و سلطه‌گر
با توجه به مطالبی که درباره تأثیر فرمان دادن با کف دست رو به بالا و یا رو به پایین گفتیم، حال اجازه دهید اهمیت این دو حالت کف دست را به هنگام دست دادن بررسی نماییم:
فرض کنید برای اولین بار با شخصی آشنا شده‌اید و طبق رسم همیشگی برای ادای احترام با یکدیگر دست می‌دهید. با این کار یکی از سه نگرش اساسی از طریق دست‌دادن انتقال پیدا می‌کند که عبارتنداز سلطه‌گرانه: «این شخص سعی می‌کند بر من مسلط باشد. بهتر است مراقب باشم»، تسلیم‌آمیز: «من می‌توانم بر این شخص مسلط باشم. او طبق خواسته من عمل می‌کند»، و برابر: «من این شخص را دوست دارم. با هم سازگار خواهیم بود». این سه نگرش می‌تواند ناآگاهانه انتقال پیدا کند و یا تمرین و کاربری آگاهانه روش‌های دست دادن که در زیر آمده می‌تواند یک اثر فوری بر شخص داشته باشد. اطلاعات این بخش نشان‌دهنده گوشه‌ای از نتایج مطالعات مستند روش‌های کنترلی دست دادن است. نگرش سلطه‌گرانه، با برگرداندن دست، به طوری که در هنگام دست‌دادن، کف دست به سمت پایین باشد، انتقال پیدا می‌کند. نیازی نیست که کف دست مستقیماً رو به زمین باشد، اما نسبت به کف دست شخص، می‌باید به سمت پایین باشد و این برای او بدین معنی خواهد بود که شما مایلید در رابطه‌تان کنترل و سلطه داشته باشید. مطالعات انجام شده روی پنجاه‌وچهار مدیر ارشد موفق، نشان داد که نه تنها ٤٢ نفر آنها آغازگر دست دادن بودند، بلکه از روش سلطه‌گرانه نیز استفاده نمودند.
همان‌طور که یک سگ برای نشان دادن حالت تسلیم به پشت غلت می‌خورد یا گردن خود را جلو می‌آورد، انسان از کف دستی که رو‌به‌ بالاست، برای نشان دادن تسلیم به دیگران استفاده می‌کند. این حرکت به‌خصوص زمانی مهم است که می‌خواهید طرف مقابل کنترل داشته باشد یا احساس کند که بر وضعیت مسلط است.
البته، با اینکه دست دادن با کف دست رو به بالا نشان‌دهنده تسلیم است، موقعیت‌های متعادل‌تری نیز شاید وجود داشته باشد که باید آنها را در نظر گرفت. به عنوان مثال، شخصی که مبتلا به آرتروز دست است، به‌ناچار به علت وضعیتش کمتر فشار می‌آورد، بنابراین برگرداندن کف دست او به حالت تسلیم، بسیار آسان است، افرادی که در حرفه خود از دست‌های‌شان استفاده می‌کنند، مانند جراحان، هنرمندان و نوازندگان نیز شاید در دست دادن کمتر فشار بیاورند و این فقط به خاطر مراقبت از دست‌های‌شان است. اشارات و حرکاتی که پس از دست دادن دنبال می‌شوند، راهنمایی‌های بیشتری برای سنجش شخص ارانه می‌دهد. شخص مطیع از علائم سلطه‌پذیر استفاده می‌کند و شخص سلطه‌گر علائم پرخاشگرانه‌تری به‌کار می‌برد.
زمانی که دو شخص سلطه‌گر با یکدیگر دست می‌دهند، یک مبارزه نمادین روی می‌دهد؛ در حالی که هر یک سعی می‌کنند کف دست دیگری را به حالت تسلیم برگردانند، کف دست هر دو در یک حالت عمودی قرار می‌گیرد و هر دو در یک حالت عمودی قرار می‌گیرند و هر یک حس احترام و تفاهم را به دیگری انتقال می‌دهد. این روش گرفتن دست به‌طور عمودی، روشی است که یک پدر زمانی که می‌خواهد به پسرش «دست دادن مثل یک مرد» را یاد بدهد، از آن استفاده می‌کند.

چه‌کسی اول دست جلو می‌برد؟
با اینکه دست دادن به هنگام آشنایی با شخصی برای اولین بار، عموماً یک رسم قابل قبول است، در بعضی موقعیت‌ها، شاید صحیح نباشد که شما آغازگر دست دادن باشید. نظر به اینکه دست دادن یک علامت خوشامدگویی است، قبل از شروع دست دادن، مهم است که چند سئوال را از خود بپرسید: آیا از من استقبال می‌شود؟ آیا این شخص از ملاقات با من خوشحال است؟ فروشنده‌ها می‌آموزند که اگر با خریداری که بدون خبر و بدون دعوت به ملاقاتش رفته‌اند، اول دست بدهند، ممکن است پیامدی منفی به وجود بیاید، زیرا خریدار شاید مایل به استقبال از آنها نباشد و بدین ترتیب مجبور به انجام کاری شود که دوست ندارد. همچنین، کسانی که دچار آرتروز هستند یا آنهایی که دست‌های‌شان ابزار حرفه آنان است، شاید اگر مجبور به دست دادن شوند، حالت تدافعی بگیرند. به فروشنده‌های کارآموز آموخته می‌شود که در چنین موقعیت‌هایی بهتر است که منتظر شوند تا طرف مقابل پیش‌دستی کند و اگر نکرد، سر خود را به علامت «سلام» تکان دهند.

روش‌های دست‌دادن
در دست دادن، فشار آوردن با کف دست به سمت پایین به‌طور حتم پرخاشگرانه‌ترین روش است. زیرا فرصت کمی به دریافت کننده برای تعیین یک ارتباط برابر می‌دهد. این نوع دست دادن مختص اشخاص سلطه‌گر و پرخاشگری است که همیشه آغازگر نیز هستند. محکم دست دادن با کف دست رو به پایین، دریافت کننده را مجبور می‌کند که به یک حالت سلطه‌پذیر درآید. زیرا او ناچار است در پاسخ، کف دست را رو به بالا بگیرد.
چندین روش جهت خنثی کردن «فشار با کف دست به سمت پایین» وجود دارد. شما می‌توانید از شیوه قدم به راست استفاده نمایید، اما گاهی اوقات این کار دشوار است. زیرا دست شخصی که آغاز کننده دست دادن است، اغلب سفت و کشیده است و مانع از اجرای این شیوه می‌شود. یک حرکت ساده، گرفتن بالای دست طرف مقابل قبل از دست دادن با وی است. چنین شیوه‌ای، شما را به طرف سلطه‌گر تبدیل می‌کند. زیرا نه‌تنها کنترل را به دست دارید، بلکه دست شما در وضعیت برتر و روی دست او قرار گرفته، در حالی که کف دست شما نیز رو به پایین است. از آنجایی که این برخورد می‌تواند برای مهاجم خجل‌کننده و آزار دهنده باشد، پیشنهاد می‌گردد با مراقبت و احتیاط به کار گرفته شود.
مصافحه «دستکشی» گاهی اوقات مصافحه سیاست‌مداران نیز نامیده می‌شود. در این نوع دست دادن، شخص آغاز کننده، یک فرد قابل اعتماد و صادق را در ذهن شخص مقابل تداعی می‌کند، اما اگر این شیوه برای شخصی که به‌تازگی با او آشنا شده‌اید به کار برود، تأثیر معکوس می‌گذارد و شخص مقابل (دریافت کننده مصافحه) در مورد قصد و نیت احساس تردید می‌کند. روش دست‌کشی باید فقط برای اشخاصی که آشنایی کامل با آغاز کننده مصافحه دارند، به کار برود.
تنها تعداد معدودی از مصافحه‌ها به اندازه مصافحه «ماهی مرده» غیرقابل پذیرش هستند، به‌خصوص اگر دست سرد یا نوچ باشد. حس نرمی و بی‌روحی مصافحه «ماهی مرده» آن را به عنوان یک روش غیردوستانه در سراسر جهان شناسانده، اغلب مردم آن را به افرادی که از نظر شخصیت ضعیف هستند نسبت می‌دهند که دلیل عمده آن برگرداندن راحت کف دست به سمت بالاست. نکته جالب این است که بسیاری از مردمی که از این روش استفاده می‌کنند، از عمل خود ناآگاه هستند. بنابراین بهتر است قبل از اینکه راجع به روش مورد نظر مصافحه خود در آینده تصمیم‌گیری نمایید، از دوستان خود راجع به روش‌تان در دست دادن نظرخواهی کنید.
روش «خرد کننده انگشتان» علامت انحصاری تیپ پرخاشگر است. متأسفانه، هیچ راه مؤثری برای برطرف کردن آن وجود ندارد. مگر توهین کلامی یا یک حرکت فیزیکی مانند کوبیدن مشت به بینی طرف!
روش «دست سفت و کشیده» نیز همانند روش فشار آوردن با کف دست رو به پایین، معمولاً توسط افراد پرخاشگر استفاده می‌شود که هدف اصلی آن حفظ فاصله و جلوگیری از ورود شما به حریم خصوصی (صمیمی) آغاز کننده مصافحه است. این روش، همچنین توسط افرادی که در روستا بزرگ شده‌اند و حریم خصوصی بزرگ‌تری دارند، جهت حمایت از این حریم استفاده می‌کنند. روستاییان البته، هنگام دست دادن به این روش معمولاً به سمت جلو خم می‌شوند، یا حتی روی یک پا می‌ایستند.نماآوای زندگی