خطر کراک در چیست؟ یقیناً یکی از آشناترین جملات در رابطه با سوء مصرف مواد مخدر و محرک این است که شخص به محض استفاده از آن، دیگر نمیتواند مصرف این مواد را ترک کند. زمان بسیار کوتاه، شخص را به شدت به خود نیازمند و وابسته میکند. یک عمر پشیمانی و افسردگی در مقابل 5 دقیقه لذت ظاهری! تدخین کراک برای شخص حس نشاط ظاهری شدیدی به دنبال دارد که حدود 5 تا 7 دقیقه طول میکشد. اما پس از آن با افسردگی حاد، احساس بیارزش بودن و ولع فراوان برای مصرف مجدد این ماده، ادامه مییابد. در یک دوره زمانی بسیار کوتاه، این ماده کنترل مصرف کننده را در دست میگیرد و این الگوی رفتاری به اعتیاد شدید میانجامد. در یک دوره مصرف فرد تا جایی که پول و یا کراک در اختیار دارد و یا تا زمانی که به اغما فرو رود، به مصرف کراک ادامه میدهد. در میان افراد معتاد به هرگونه ماده اعتیادآور، تهیه «مواد» در بسیاری از مواقع از راههای نامشروع و خلاف انجام میگیرد و بسیاری از کسانی که به کراک اعتیاد دارند نیز برای برآمدن از عهده مخارج تهیه مداوم آن به روشهای خلافکارانه دست میزنند. اما نکته پراهمیت این است که دست زدن این افراد به اعمال خشونت بار و جنایتکارانه دلیل مهم دیگری هم دارد و آن بروز رفتارهای شرورانه و پرخاشگرانه ناشی از بروز بیماری پارانویا (بیماری سوء ظن) است که از عوارض مصرف کراک به شمار میآید و در واقع پرداختن این اشخاص به اعمال خشونت بار، لزوماً به دلیل نیاز به پول نیست.
اثرات روانی مصرف کراک چیست؟ شخصی که کراک مصرف میکند به سرعت در حالات و شرایط مختلف روانی در حرکت است که با خوشی و رضایت فراوان و احساس برانگیختگی و هیجان همراه است، سپس با کم شدن اثر این ماده، دلتنگی و افسردگی و متعاقب آن زودرنجی، بیخوابی و سوء ظن بر شخص غلبه میکند. تا جایی که فرد به خودکشی اقدام میکند. چگونه معتادین به کراک را تشخیص دهیم؟ یک نشانه ابتدایی سوء مصرف کراک، جدایی ناگهانی جسمی/ روحی فرد از کانون خانواده و تغییر رفتار چشمگیر اوست. هرچند بسیاری از نشانههای زیر با مشکلاتی چون اختلالات احساسی یا گذراندن دوران سخت بلوغ مشابه است، اما هرگز نباید احتمال مصرف مواد محرک یا مخدر را از نظر دور داشت - تغییرات بارز در شخصیت و رفتار. - از دست دادن توجه و تمرکز. - کاهش وزن. - ناپدید شدن لوازم قیمتی خانه و نداشتن توضیح قانع کننده برای مقدار پول خرج شده. - رفت و آمد با افراد معتاد. - آشفتگی چشمگیر. - رفتار کینهتوزانه با افراد خانواده و دوستان. - برنامه خواب نامنظم. - بیتوجهی به آراستگی ظاهری. - پارانویا شدید (سوء ظن به همه). - بیقراری. - اضطراب. راه حل چیست؟ مراجعه به مراکز درمان سوء مصرف مواد. |