خواص درمانی: نیرودهنده، محلل و مقوی معده، ضد سرفه، ضد تشنج، قابض، محرک، مسکن و آرامبخش، خنککننده، معرق و قاعدهآور است. از نعنا برای رفع نفخ، درد شکم، اسهال، سوء هاضمه، ناتوانیهای روده، قلب، سرماخوردگی، انفولانزا، سینوزیت، ناراحتیهای اعصاب در بچهها، خونریزی از بینی و بعنوان ضد سم در مورد گزیدگی و نیش حشرات، بیماریهای بینی و گلو، سردرد و دردهای چهره استفاده میشود. در بیماریهای بانوان و احتباس دردناک بدون دفع ادرار مصرف میشود. موارد استعمال در پزشکی گذشته: نعناع طبق نظر حکمای طب سنتی از نظر طبیعت نسبتاً گرم و خشک میباشد که در عین حال خشکی آن زیاد نیست و آثاری از رطوبت نیز در آن وجود دارد. از نظر خواص در تمام موارد از پونه قویتر است. به طور کلی گیاهی است گرمکننده، مقوی دل، رقیقکنندۀ خون غلیظ و مسکن. آثار فارماکولوژیکی: نعنا تنفس را سریع کرده و بدن را گرم میکند و ترشح مخاط را کم میکند و موجب نقصان ترشح میگردد ولی در عین حال ادرار را زیاد میکند و تعریق پوست را افزایش میدهد. به همین علت آن را در موراد اختلالات ضعفی و عصبی معده و در هنگام شیوع وبای التور استعمال میکنند. اسانس نعناء با شل کردن اسفنگتر تحتانی مری و کم کردن کشش سطحی محتویات معده موجب اثر ضد نفخ میشود. همچنین با تحریک غدد گوارشی و افزایش ترشحات اسیدی و آنزیمی به عمل هضم کمک مؤثری مینماید برگرفته از سایت باریج اسانس |