ویتامین سی Vit C

ویتامین C یا اسید اسکوربیک یک ویتامین محلول در آب است. غدد فوق کلیوی و هیپوفیز بیشترین غلظت ویتامین C را در بدن دارا هستند. پس از آنها این ویتامین در مقدار کمتر در کبد، لوکوسیت ها، مغز، کلیه و لوزالمعده موجود است. بیشترین مقدار این ویتامین در کبد و ماهیچه های اسکلتی است.

مهم ترین عملکرد ویتامین C در بدن ساخت کلاژن –پروتئین بافت پیوندی- از پیش کلاژن است.

ویتامین C یا اسید اسکوربیک یک ویتامین محلول در آب است. غدد فوق کلیوی و هیپوفیز بیشترین غلظت ویتامین C را در بدن دارا هستند. پس از آنها این ویتامین در مقدار کمتر در کبد، لوکوسیت ها، مغز، کلیه و لوزالمعده موجود است. بیشترین مقدار این ویتامین در کبد و ماهیچه های اسکلتی است.

مهم ترین عملکرد ویتامین C در بدن ساخت کلاژن –پروتئین بافت پیوندی- از پیش کلاژن است. همچنین این ویتامین در ساخت ناقلان پیام های عصبی، هورمون های استروئیدی، کارنیتین، تبدیل کلسترول به اسیدهای صفراوی، تجزیه تیروزین و متابولیسم یون فلزی نقش بسیار مهمی دارد. وجود این ویتامین ممکن است به جذب بیشتر آهن در بدن کمک کند. نقش اسید اسکوربیک به عنوان یک عامل کاهنده بیولوژیکی ممکن است با جلوگیری از ایجاد بعضی از بیماری ها همچون آب مروارید، بعضی از سرطان ها و بیماری های قلبی عروقی در ارتباط باشد.

کاهش بسیار شدید اسید اسکوربیک به ایجاد بیماری اسکوروی منجر می شود که با علایمی همچون تورم، خون ریزی لثه ها، لق شدن دندان ها، پارگی مویرگ ها، به خصوص مویرگ های داخل مفاصل که موجب دردناک شدن بیش از حد آنها می شود، کاهش التیام زخم ها، ضعف و خستگی و اختلالات روانی همراه است.

تنها استفاده اثبات شده از ویتامین C به عنوان داروی درمان کننده، در جلوگیری و درمان اسکوروی است. هرچند در تمام دنیا از ویتامین C برای التیام زخم ها، کاهش فشار خون، تخفیف سرماخوردگی و عملکرد بهتر سیستم ایمنی استفاده می شود اما گاهی اوقات نتایج حاصل از استفاده ویتامین C کمی ضد و نقیض است. به همین دلیل، امروزه تحقیقات زیادی در این زمینه در حال انجام است.

مقدار توصیه شده ویتامین C برای افراد عادی در حدود ۶۰ میلی گرم در روز و ۷۵ تا ۹۵ میلی گرم در روز برای زنان حامله و شیرده است. برای نوزادان، ۳۵ میلی گرم در روز و برای بچه های یک تا سه ساله ۴۰ میلی گرم در روز توصیه می شود. حداقل مقدار مصرف ویتامین C برای جلوگیری از ابتلا به اسکوروی، ۱۰ میلی گرم در روز است. البته افزایش مصرف ویتامین C در شرایط خاص همچون فشارهای روحی، ابتلا به عفونت، انجام ورزش های حرفه ای و سنگین یا افزایش دمای محیط توصیه می شود. در سیگاری ها مقدار مورد نیاز حتی ممکن است به ۱۰۰ میلی گرم در روز برسد. البته در یکی دو ساله اخیر پیشنهاد شده که دریافت ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلی گرم ویتامین C در روز (زیر ۴۰۰ میلی گرم در روز) از مواد غذایی منافع زیادی را در افراد سالم و طبیعی به دنبال دارد.

بهترین منابع غذایی حاوی ویتامین C، مرکبات، هندوانه، خربزه، گوجه فرنگی، سیب زمینی، فلفل سبز و سبزی های سبز برگ است. ویتامین C به هوا، حرارت و آب حساس است بنابراین به آسانی طی انبارداری طولانی یا در هنگام فرآوری غذاها یا پخت بیش از حد تخریب می شود.

افزایش بیش از حد مصرف ویتامین C توصیه نمی شود. مصرف بیش از حد ممکن است زمینه را برای تولد نوزادان نارس مبتلا به کم خونی ناشی از کاهش تعداد گلبول های قرمز بیشتر کند زیرا افزایش غلظت ویتامین C در این نوزادان سبب شکنندگی گلبول های قرمز خون آنها می شود. در افراد سالم مقدار مصرف بالای هزار میلی گرم به خوبی به وسیله بدن قابل تحمل است و ایجاد عوارض مضر در کوتاه مدت نمی کند اما باید از مصرف طولانی مدت این مقدار جلوگیری کرد.سایت پزشکان ایران